ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΦΩΝΗΣ

Χαλάρωση
Οι ασκήσεις χαλάρωσης πραγματοποιούνται με στόχο να ελαττωθεί η μυϊκή και ψυχική ένταση 
ολόκληρου του σώματος και κυρίων των οργάνων που συμβάλλουν στην παραγωγή της φωνής.

 «Υπάρχουν δυο βασικές τακτικές χαλάρωσης :

• Μία άμεση, καθαρά φυσιολογική προσέγγιση, που χρησιμοποιεί μια σειρά δομημένων                ασκήσεων για να ενθαρρύνει τον ασθενή να χαλαρώνει προοδευτικά.
• Μια έμμεση προσέγγιση, στην οποία ο ασθενής χαλαρώνει μέσω υποβολής. Αυτό μπορεί να     είναι απλά μια εικόνα που αφορά ένα συγκεκριμένο τμήμα του σώματος ( π.χ. φαντάσου ότι       τα χέρια σου είναι βαρεία και κρέμονται ελεύθερα ), ή μέσω μίας πιο αφηρημένης νοητικής        εικόνας (π.χ. φαντάσου ότι είσαι ξαπλωμένος πάνω σε ένα πολύ απαλό σύννεφο)».

Ασκήσεις χαλάρωσης

Άσκηση 1: Χαλάρωση ολόκληρου του σώματος, από τα δάκτυλα του ποδιού έως  το κεφάλι.

·      Χαλάρωση δακτύλων κάτω άκρων
Κατά την πραγματοποίηση αυτής της άσκησης ο ασθενή μπορεί να είναι καθιστός ή ξαπλωμένος αρκεί να αισθάνεται άνετα. Στην περίπτωση που είναι καθιστός θα πρέπει να στηρίζει την πλάτη του στην καρέκλα. Έπειτα ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τα δάκτυλα του όσο περισσότερο γίνεται για 3-4 sec με την ίδια ένταση και μετά να τα χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση αστραγάλων
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τους αστραγάλους του όσο περισσότερο γίνεται, να διατηρήσει την ίδια ένταση για 3-4 sec και έπειτα να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση γονάτων
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τα γόνατα του όσο περισσότερο γίνεται για 3-4 sec  διατηρώντας την ίδια πίεση και έπειτα να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση μοιρών
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τους μηρούς του όσο περισσότερο γίνεται για 3-4 sec  διατηρώντας την ίδια πίεση και έπειτα να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση γλουτών
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τους γλουτούς όσο περισσότερο μπορεί για 3-4 sec  κρατώντας την ίδια ένταση και έπειτα να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση στομάχου
Ζητάμε από το ασθενή να σφίξει το στομάχι του και να το διατηρήσει το ίδιο σφικτή για 3-4 sec και μετά να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση πλάτης
Ζητάμε από το ασθενή να σφίξει την πλάτη του και να την διατηρήσει το ίδιο σφικτή για 3-4 sec και μετά να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση μπράτσων
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τα μπράτσα να διατηρήσει την ίδια ένταση και μετά από 3-4 sec να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση ώμων
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει τους ώμους να διατηρήσει την ίδια ένταση και μετά από 3-4 sec να χαλαρώσει.
·             Χαλάρωση λαιμού
Ζητάμε από τον ασθενή να σφίξει το λαιμό να διατηρήσει την ίδια ένταση και μετά από 3-4 sec να χαλαρώσει.

 Είναι σημαντικό ο ασθενής να μην ξανασφίγγει τα μέρη του σώματος που έχουν ήδη ασκηθεί.

Άσκηση 2: Χαλάρωση  ώμων και κεφαλιού.
Για αυτή την άσκηση ο ασθενής θα πρέπει να κάθεται σε καρέκλα. Αρχίζουμε ζητώντας από τον ασθενή να περιστρέψει τους ώμους του προς τα πίσω και προς τα μπροστά με σκοπό τη μείωση της έντασης. Στεκόμαστε πίσω από τον ασθενή , ευγενικά πιάνου το πιγούνι αφού έχουμε κάνει τα χέρια μας μία χούφτα και υποστηρίζουμε το βάρος του κεφαλιού του. Οι πλευρές του κεφαλιού θα πρέπει να υποστηρίζονται στα μπράτσα μας. Γενικά περιστρέφουμε το κεφάλι σε κυκλική κίνηση και βεβαιωνόμαστε ότι προηγουμένως έχει εξηγήσει σε ποια κατεύθυνση θα κινηθούμε. Σε αυτή την άσκηση παρατηρούμε οποιαδήποτε μυϊκή ένταση  και να ενθαρρύνουμε τα χαλάρωση»[2].  

Άσκηση 3: Χαλάρωση με ανθυποβολή
«Όρθιος, με ανοιχτά πόδια, αγκαλιάζω μια νοητική κυλινδρική μάζα. Τη σφίγγω, αλλά η κίνησή της με ωθεί να τεντώσω περισσότερα τα χέρια μου για να την κρατήσω είναι ελαστική αλλά σκληρή. Επαναλαμβάνω την κίνηση λυγίζω τα γόνατα, την αγκαλιάζω και με τα πόδια. Νιώθω το σώμα μου σφιγμένο γύρω από την ίδια κυλινδρική μάζα . Μετά από 20-30 δευτερόλεπτα την αφήνω. Χαλαρώνω, βαδίζω αργά. Η νοητή κυλινδρική μάζα που κινείται ακαθόριστα  με συναντά και με σκουντά τρικλίζω χαλαρά , συνεχίζω το βάδισμα, ενώ δέχομαι απαλά τα σκουντήματα από την ίδια μάζα που χάνει συνεχώς το βάρος της στην εκτίμησή μου. Σε ένα από τα σκουντήματα πέφτω κάτω , οριζοντιώνομαι η μάζα ανεβαίνει πάνω μου σαν μαλακός οδοστρωτήρας και με πετά ει, στο πέρασμα της νιώθω τα μέλη  μου, ένα προς ένα χαλαρά. Η ίδια με ξαναπατάει νοιώθω τώρα να βυθίζομαι σε ζεστή άμμο, νιώθω εντελώς χαλαρός»[3]. 
Η ανθυποβολή συνδυάζει την άσκηση με το όνειρο, άλλωστε τι είναι η χαλάρωση  αν όχι η αποδέσμευση από το σώμα και το περιβάλλον. Ωστόσο το νοητό αντικείμενο λειτουργεί ως συμπαίκτης και εμψυχωτής της κίνησης και συμβάλλει στην χαλάρωση.

Μιχαλοπούλου Δήμητρα
Λογοθεραπεύτρια

Βιβλιογραφία

Μεσσήνης,Λ.,- Αντωνιάδης, Γ.,(2001), «Νευροκινητικές διαταραχές ομιλίας», Αθήνα, Εκδόσεις Έλλην

Μουδατσάκις, Τ, (2000), «Η ορθοφωνία στο θέατρο και στην εκπαίδευση», Αθήνα, Έξαντας. Ταφιάδης, Δ ., (2007), «Σημειώσεις μαθήματος: Κλινικής Άσκησης 4» , Τ.Ε.Ι. ΗΠΕΙΡΟΥ, ΣΧΟΛΗ Ε.Υ.Π., ΤΜΗΜΑ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

---

[1] Λ. Μεσσήνης-Γ Αντωνιάδης, (2001) , σελ 64

[2] Ταφιάδης. Δ, (2007), χ.σ

[3] Μουδατσάκης, Τ., (2002), σελ 48